Friday, July 23, 2021

वाढदिवस स्पेशल....।

*वाढदिवस* 

म्हणजेच जन्मदिवस साजरा करणे, अर्थात कंट्रोल नसलेला वय हा एक भाग सोडला तर सामाजिक, राजकीय, अर्थिक, बौद्धिक आणि वैचारिक वाढ करणे ही संपूर्णपणे आपल्या हातात असते, आणि दरवर्षी तेच खरे तर अपेक्षित असते....त्याव्यतिरिक्त हा दिवसही बाकी दिवसांसारखाच असतो😊 फक्त हे आपल्याला कालांतराने कळते.


शाळेत असताना वाढदिवसाला चॉकलेट गोळ्या वाटल्याने आठवते ना....कळत होतं तेंव्हा काही? बाकीचे वाटतात म्हणून आपण पण वाटायचे, अगदी आई बाबानां हट्ट करून... थोडं मोठं झाल्यावर पॉकेटमनी मागून, किंवा ओवाळल्यावर दिलेल्या पैशातून मित्राना घेऊन पार्टी करणे ते ही असेच.....त्यातले थोडे कॉलेज ला गेल्यावर सुद्धा चालू राहायचे फरक फक्त हा पडायचा की कॉलेज मध्ये गेल्यावर part time delivery/per day promotions/assistant किंवा तत्सम चुटुक पुटुक कामे करून मिळवलेली स्वकमाई देखील खर्ची घालता यायची ( तेंव्हा हा पैसा आमचा पूर्ण ब्लॅकमनी होता बरं का ...कारण घरी काही असं सांगायची सोय नव्हती, कॉलेज ला अभ्यासाला जावे एवढीच माफक अपेक्षा होती)


काही मित्र शाळेपासून चिकटलेले ते वेगळे झालेच नाही नंतर पुढे अजून मित्र मैत्रिणी मिळत गेले ते देखील काही गेले काही टिकले...त्यातही 2, 3 खास असतात त्यांच्या वाढदिवसाला किंवा त्यांनी आपल्या वाढदिवसाला आवर्जून 12 ला सगळ्यात आधी wish करतात 😊

त्यासाठी म्हणून केल्या जाणाऱ्या जुगाड मध्ये सगळ्यात जास्त आठवणीत राहणारा किस्सा म्हणजे त्या माणसाला 11 वाजल्यापासून फोन करून busy ठेवणे, दुसऱ्या कोणाचा आला तर जाऊदे waiting वर आपले काम तर झाले 😊,


दुसरा किस्सा म्हणजे वाढदिवसाला सगळ्यात आधी wish करायला नाही जमले तर अगदी शेवटी आठवणीने रात्री 11,55 ला फोन करून wishes द्यायच्या ....थोड्या शिव्या मिळतात पण काहीतरी  वेगळे/स्पेशल केल्याचे समाधान दोन्ही बाजूंना 😊


तिसरा किस्सा म्हणजे आमचे अनेक थोर,जुगाडू मित्र...शकुनी मामा चे फासे कसे त्याच्या तालावर नाचायचे तसेच ह्या मित्रांचे वाढदिवस नाचायचे....पटेल असे सांगतो, समजा क्लास किंवा कॉलेज ला एखादी नवीन ऍडमिशन झाली आणि आपल्याला इंटरेस्टिंग वाटली तर intro होईल त्याच्या next month मध्ये सोया बघून ह्यांचा वाढदिवस यायचा😊 ,कधी कधी अगदी वर्षात 2-3 सुद्धा व्हायचे 😊आणि ह्यामध्ये भेदभाव नाही बरं का....हा जुगाड मुलं असो वा मुली सगळे करायचे आणि हे असं केलंय हे समजेपर्यंत त्या 2 लोकांचं ट्युनिंग बर्यापैकी जमलेलं असायचं...


Belated wishes अर्थात वाढदिवस विसरल्यानंतर केला जाणारा जुगाड,पण त्यात काय मजा नव्हती दोन्ही बाजूंना माहीत असायचे की ही केवळ औपचारिकता आहे....आणि निम्याहून जास्त वेळा हे एकदाच होते त्याच्या पूढील वेळी तर wishes ला reply देखील दिला जात नाही


आता नोकरीच्या ठिकाणी cakes meeting मध्ये  3-4 लोकांचा एकत्र केक कापणे, contribution काढून गिफ्ट देणे , बोनस क्लब पॉईंट्स जमा करणे वगैरे प्रकार असतातच... 


 कित्येक लोकांसाठी तर ठरलेला दिनक्रम असतो की वाढदिवसाला ऑप्शनल किंवा फॅमिली डे ची सुट्टी टाकायची, दिवसभर लोळायचं किंवा फिरायला रिसॉर्ट ला जायचं, दोन्ही तिन्ही वेळी हॉटेलमध्येच खायचे, रात्री मित्रांसोबत बसून celebrate करायचे आणि मग मध्यरात्री पान वगैरे खाऊन झोपायचे, आला दिवस,गेला दिवस ☺️


काही लोकं नवीन नित्यक्रम करायचे चंग बांधतात, ते पूर्ण होतच नाहीत मग ते प्रकल्प तसेच ठेऊन वरची वर्षे फक्त खोडुन नवीन करत राहतात 👍



आणि उरलेली काही माझ्यासारखी....

               जी आजही मोजक्याच पण जुन्या खास मित्रांच्या सहवासात रात्री 12 वाजता वाढदिवस सुरु करतात, सकाळी दुपारी मस्त तयार होऊन आवर्जून आई आजी बायको कडून ओवाळून घेतात, काही ओळखीच्या जुन्या आजी-आजोबा-काका-मामा जे जवळपास राहतात त्यांना नमस्कार करून विचारपूस करून येतात, सामाजिक बांधिलकी पाळत एखादे झाड लावुन ते वाढवून टिकवून जगावतात किंवा रक्तदान करतात किंवा कोणत्याही पद्धतीने असो अगदी एखाद्याची गाडी ढकलणे, किंवा बस पकडायला मदत करणे किंवा एखाद्या वयस्कर माणसाला रस्ता क्रॉस करून देणे, समान उचलायला मदत करणे वगैरे ..करून समाजाचे देणे थोडे फार फेडतात, जमेल तसा तितका दान-धर्म करतात, वय आणि फिटनेस ह्याचा घोळ न होऊ देण्यासाठी आपलीच जुनी रेकॉर्ड्स मोडण्याचा किंवा जपण्याचा प्रयत्न करतात आणि विशेष म्हणजे दिवसभराच्या तीनही प्रहरांत जे रोज करत नाही असे काहीतरी वेगळे नक्की करायचे...त्याने थोडे  आयुष्य वाढते म्हणतात...गेल्या 2-3 वर्षात सगळ्याच लोकांना त्याची खरी किंमत कळलेली आहे👍


असो, ह्यावर्षी क्लब 36, अर्थात 36 पूर्ण करून 37 कडे वाटचाल सुरु 😊 जे आहे ते आहे, उगीच ताकाला जाऊन भांड कशाला लपवा... दिल से जवान आणि आपापले छंद जपले की तुम्ही कायम Young राहणार हे नक्की ....आणि अगदीच कधी जाणीव व्हायला लागली तरीही आमच्या ग्रुप चा जो  TShirt बनवत आहे त्यावर छापलेली ओळ वाचली की कायम एक स्माईल देऊन जाते "Its not about AGE....its about Mileage💪," so put your shoes on👟 & get set go....🏃"


गेल्या वर्षी कोरोना ने माझ्या ओळखीतले खुप लोकं नेले,काही माझ्यापेक्षा थोडे मोठे, काही माझ्याएव्हढे, काही माझ्याहून लहान देखील त्या सर्वांना शांती लाभो ही प्रार्थना करतो,


avengers endgame पाहिलाय? टोनी स्टार्क - quick,witty,naughty, smart, intelligent आणि selfMade असल्यामुळे माझ्या आवडते कॅरेक्टर आहे, तो देखील टाइम ट्रॅव्हल करायच्या आधी एक मेसेज सोडून जातो, त्याचे हिंदी भाषांतर खूप चांगले केले आहे ते नक्कीच ऐका...असे वाटते की आपण सगळ्यांनी असे कधी न कधी, काही न काही रेकॉर्ड केलेच पाहिजे 😊


"वैसे मरने का कोई सही वक्त थोडी ना होता है....पर सोचा एक मेसेज रेकॉर्ड कर लु...क्यू की अगर टाइम से पहले गुडबाय हो जाये...तो.... अच्छी... बुरी..जैसी भी हो पर ये हमारी कहानी हमारे बचौ की विरासात है, और उन्हे इसि मे जिना सिखाना होगा.... पर शायद.. मै कुछ ज्यादा सोच रहा हु, सब ठीक हो जायेगा प्लॅन के हिसाब से....... I LOVE YOU 3000"


👍असो शेवट जास्त heavy न करता माझ्या सगळ्या हितचिंतक आणि हितशत्रूंना "कोणताही घ्या पण काळाची गरज ओळखून टर्म-लाईफ इन्शुरन्स पॉलिसी घ्या" ही विनंती करून आजचा लेखनविषय संपवतो 👍


अनेक वर्षांनी आज गुरुपौर्णिमा आणि वाढदिवस एकत्र आले आहे, तरी दुर्मिळ गोष्टींचा जमेल तेवढा लाभ घ्यावा आणि भेटून जावे 👍 ते काय म्हणतात ना, "कृपा आनी शुरू हो जायेगी"... वगैरे वगैरे 😂🤣💪


बाकी गद्धेपंचवीशी नंतरची ही वेताळ पंचविशी सुरू असल्याने अनेकदा अक्राळविक्राळ राक्षस, जादु आणि चमत्कार पाहायला मिळतात पण वेताळाला भेटायचं तर हे सगळे केलेच पाहिजे ना 😊


आणि आता तर भीतीचे कामच नाही कारण वेदांत(माझा मुलगा वय वर्ष 3) हात पकडून म्हणतो "बाबा तू घाबरू नकोस, तुम्ही घाबरू नका, मी आहे मी भुताशी दंगल करून त्याला चित करून टाकेन"


आणि माझ्याकडे त्याला कौतुकाने उचलून 'लय भारी' म्हणण्याशिवाय पर्याय नसतो 👍👍👍






-

आशुतोष सदानंद दीक्षित

23 जुलै 2021




Tuesday, June 22, 2021

क्रिकेट.... (GULLY CRICKET)


क्रिकेट....म्हणजे आपल्यासाठी एकदम जिव्हाळ्याचा विषय 🙂  

खेळलाच पाहिजे असं काही नाही, पु.ल. म्हणतात तसं, हा खरं तर बोलण्याचा विषय आहे.. 
तर , लहानपणापासुन ह्या खेळाबद्दल आपल्याकडे असलेले आकर्षण आणि त्यातुन व्यक्त होणारी अफ़ाट उर्जा मग ते अपिल असे किंवा सेलिब्रेशन, काही काही वेळा तर दिवाळीतल्या फ़टाक्यातले काही बॉम्ब पाकिटे खास राखुन ठेवायचो एखादि सिरिज किंवा मुख्यत: पाकिस्तान सोबतची मैच असेल तर 🙂 
मैच जिंकल्यावर फ़र्ग्युसन कॉलेज रोड वर, जंगली महाराज रोड वर होणारी गर्दी ज्यांनी अनुभवली नाही असे खुप तुरळक पुणेकर दिसतील, मैच जिंकली की आईस्क्रिम/मस्तानी/डोसा पार्टी करणारेही पाहिलेत....

(कारण पुर्ण घरच मैच बघत असेल तर किचन बन्द करणेच योग्य)
 

जसे जसे मोठे झालो तसे तसे 'फ़ुकट' वेळ कमी पडायला लागला आणि WORK LIFE BALANCE च्या वाढलेल्या जबाबदाऱ्यांचे बाउंसर्स माराण्यात जास्त वेळ जायला लागला.... ह्या काळात मैच मधुन झाहिर, कुंबळे, द्रवीड. सेहवाग-गांगुली गेले, सचिन गेला(इथे आमची आणि इतर अनेकांची क्रिकेट साठीची इमोशन संपली) , मग नव्या स्टार्स मध्ये धोनी आला तो हि गेला आता कोहली आहे, पुढे शर्मा, बुम्रा, पन्ड्या, रहाणे ... झाले बहु होतिल बहु....असो,
मुद्दा हा कि क्रिकेट लहानपणापासुन चा सोबती होता आणि आता जेंव्हा grounds कमी झाली आहेत, मोकळी जागा (त्याला मैदानच म्हणायचे) बघायलाच मिळत नाही... त्यामुळे एक नविन बिझनेस उदयाला आला आहे तो म्हणजे TURF CRICKET...., मध्यवस्ति मध्ये एखाद्या सोसायटीची राखीव जागा किंवा, एखाद्या आउटहाउस ला लागुन असलेली जागा किंवा खास बिझनेस च्या दृष्टीने investment करुन घेतलेल्या जागेभोवती तारांचे कंपाउंड घालुन, अर्टिफ़िशिअल हिरवळीचे कार्पेट  (TURF) पसरुन त्याचे क्रिकेट/फ़ुटबॉल/लहानमुलांचे ग्राऊंड ह्यासाठी भाडेतत्वावर मिळते... त्याचे भाडे तासाला १२००-१५०० रुपयांपर्यंत असु शकते - अर्थात मेंटेनन्स पहाता तेवढे पैसे लावणारच पण तरिही मनात येते की लहानपणी आपण मोकळ्या मैदानात खेळताना किती पैसे वाचवले असावे 🙂  

आम्ही तर एकाच ग्राउंड मध्ये उभे आणि आडवे pitch आखुनही खेळलेलो आहोत - अगदिच जमले नाही तर दुसऱ्या टिम सोबत मैच घेण्याचा प्रयत्न करायचो पण खेळ थांबला नाही पाहिजे, टोप्या असल्या तर असल्या, पाणी असले तर असले नसले तर कोणाच्या तरी घराबाहेर कॉर्पोरेशन चा नळ असायचाच - (आजकाल तेही पहायला मिळत नाही) 

मध्यांतरी फ़क्त WEEKEND ला फ़्री असल्याने आम्ही जुने दोस्त एकत्र येउन पुन्हा एकदा Contribution करत आम्ही हे ग्राउंड बुक करुन खेळत होतो १-२ तास, जेवढी लोकं जास्त तेवढे Contribution कमी 🙂  त्यामुळे आपले मित्र- मित्रांचे मित्र - मित्रांच्या मित्रांचे मित्र 🙂 जेवढे येतिल् तेवढे चांगले, त्यामुळे FRIEND-CIRCLE पण अचानकच मोठे झाले,  मोबाईल मध्ये TURF_Cricket असे २-३ व्हाट्सऍप ग्रुप्स वाढले. 

पण मग हे कोविड-१९ आले,
लॉकडाऊन चे वर्षभर असेच गेले, मग संचारबंदी, निर्बंध, कडक निर्बंध, शिथिल निर्बंध वगैरे वगैरे मध्ये त्या ग्रुप्स वर एकही पोस्ट पडेना, पोट आणि वजन दोन्ही सम-प्रमाणात वाढत होतेच पण आता त्यात अजुन एक भर पडली ती म्हणजे Less active time.. मग आम्ही आमचे जुने दिवस आठवले, 

पार्किंग मध्ये, सोसायटी मध्ये, टेकडीवर आमचे cricket pitch......
सायकल चे मागचे चाक, एकावर एक ठेवलेल्या २-३ मोठ्ठ्या विटा  किंवा प्रसंगी तेलाचे डबे/खेळण्यातले गाडे आमचा स्टंप......
टेनिस चा हलका ज्याने कोणाचीही काच फ़ुटणार नाही किंवा जरी जोरात अंगाला लागला तरि खुप दुखापत होणार नाही असा बॉल.... !  
आणि कोणत्याही बाबतीत न्युनगंड न बाळगणारे आमचे पुणेरी सवंगडी अशी मस्त भट्टी जमली.

तसही हा खेळ सोशल डिस्टंसिंगचे सगळे नियम पाळुनच खेळला जातो(कोणीही २ गज कि दुरीपेक्षा जवळ येऊच शकत नाहीत), पण गल्ली क्रिकेट खेळताना काही महत्वाचे नियम पाळुन खेळावे लागते.

आमचे काही नियम खाली देत आहे 🙂 तुम्हाला काही अजुन सुचले तर पाठवा - अंमलबजावणी करण्याचा प्रयत्न करु 🙂 

1) प्रत्येक ओव्हर मध्ये २ वेळाच अंगाला लागुन बॉल अडवला गेला तर चालेल तिसऱ्या वेळी असे केल्यास आउट देण्यात येईल.
2) 1 टप्पा ,एका हातात आऊट
3) काच जो फोडेल तो भरेल
4) बॉल हरवला तर मारणार्याने आणायचा
5) कोणत्याही घरात डायरेक्ट बॉल गेल्यास आऊट
6) शेवटच्या बॉल पर्यंत कधीही कोणी आऊट झाला तर ओव्हर रिफ्रेश 😊
7) स्टंप च्या पुढे फ़ुल्ल्टॉस आऊट (म्हणजे आपोआप ग्राउंडशॉट मारले जातात)



-
Ashutosh Dixit :)