१०० वर्षांचे आयुष्य गृहीत धरले तरी एक त्रितीअंश संपले....त्यामुळे "आईस-बर्ग" झाल्यासारखे वाटत आहे, ३०% च वर दिसत आहे बाकी पाण्याखाली काय काय दडले आहे कोणास ठाऊक....
ब्लफमास्टर पाहिलायत ??
नाही माझा काहीही संबंध नाहीये !!!
पण तुम्हाला तो डायलॉग आठवतोय का ? - बोमन इराणी अभिषेक ला विचारतो की,
" रॉय तुम्हे ऐसे कितने दिन याद है.... तुम्हारा १st जॉब, 1st सॅलरी, 1st सूट, 1st गाडी, जब तुमने पह्ली बार किसी को छुआ... चुमा....जब पहली बार तुम्हारा दिल धडका.... कितने ? ५ - १० - २० - ३० ?? - ३० ! -- ३० special days रॉय....३० साल की जिंदगी और तुम्हे सिर्फ ३० दिन याद है...बाकी के दिनो का क्या हुवा रॉय ?
मी नेहमीच असे म्हणत आलोय की वय १-२५ गद्धेपंचविशी आणि त्यापुढे वेताळ पंचविशी !!
ह्याची सुरुवात कशी झाली त्याची थोडीशी गंमतच आहे.... लहानपणी कायम भुताची भीती वाटायची, थोडा मोठा झालो आणि झी हॉरर शो, आहट मधील खोटी भुते पाहून ती थोडी कमी झाली पण पूर्ण गेली नव्हती, तेव्हा कुठेतरी वाचले की वेताळ हा भूतप्रेतपिशाचाचा अधिपती = राजा आहे. आणि वेताळाची मंदिरे भारतभर पाहायला मिळतात, कारण वेताळ ही प्राचीन देवता आहे. वेताळ हा शिवभक्त असून शिवाने वेताळाला पिशाच्चाचे आधिपत्य दिलेले आहे. -मग म्हटलं डायरेक्ट वरचा जॅक लावावा, वेताळालाच प्रसन्न करून घ्यावे म्हणजे छोटी मोठी छाटछुट भुते आपल्या नादी लागायचीच नाहीत... !
विक्रम आणि वेताळ कथा वाचत मोठा झाल्यामुळे बेदम कष्ट केल्यावर वेताळ पावतो असेही वाटायचे, पण पहिल्या पंचविशीत अनेक वेळा दिशा मिळत नाही किंवा दिशा मिळाली तरी आपण त्या दिशेकडे जाण्यासाठी तेवढे फर्म नसतो (म्हणूनच गद्धेपंचविशी म्हणतात की काय) !! पंचविशी ओलांडल्यावरची गेली चार वर्षे हाच विचार करत भरपूर कष्ट करतोय, जी मिळेल ती संधी हापसतोय... थकलो किंवा दमलो हे एखाद्यावेळेस तोंडातून निघून जाते पण डोक्यातून नाही ! माझे टार्गेट मोठे आहे, त्यासाठी खूप प्रयत्न करावे लागणार हे माहीत आहे...त्यामुळे मी माझ्या ट्रॅक वर काम करत राहतोय आणि वाट पाहत आहे !
कर्मण्ये वाधिकारस्ते, मा फलेषु कदाचन-- असले काही मला तरी जमणार नाही, आपला मोटो "पसिना सुखने से पहले मजदूर को उसकी मजदूरी मिल जानी चाहिये" हाच आहे.... आणि तोच राहील, फक्त मजदूरी ईमानदारीने करत राहिले की झाले !!
अर्थात वेताळ समोर आल्यावर काय होईल नक्की माहीत नाही, पण विक्रमराजाचे प्रताप आठवून निदान हात जोडून ताठ उभा राहू शकेन...आजवर केलेली चांगली कामे त्याला ऐकवेन...प्रसन्न झाल्यास अफ़ाट बळ आणि अचाट जिद्द मागून घेईन.... आणि सांगेन की जमलंच तर पहिली २५ वर्षेच वेताळपंचवीशी म्हटली जाऊदे.. त्या काळात जेवढे करता येईल तेवढे करून घ्यावे... म्हणजे नंतर कितीही गाढवपणा (गद्धेपंचविशी) झाला तरी किमान लोक भूतकाळाला दोष देणार नाहीत !!
बायकोच्या साथीने २ वर्षे एकदम मस्त गेली , Its good to get married to the right candidate - लोकांच्या लग्नात केलेल्या मदतीचे पुण्य :) ! आणि गृहलक्ष्मी प्रसन्न म्हणजे ALL IZ WELL' च नाही का...! :-)
वाढत्या वयानुसार फ़ॅमिली संवाद वाढतो म्हणतात ते खरेच आहे...! म्हणजे तो तसा कमी कधीच नव्हता... फ़क्त धावपळीत व्हायचा तो आता राउंड टेबल वर होतो ... !! ( आई-बाबांची ऑफ़िस ची धावपळ आणि त्याच वेळी प्रगती पुस्तकावर सही घेण्याची धावपळ मला चांगली आठवते आहे) आणि सध्याच्या पॉझिटिविटीच्या बहरामध्ये आमचे घर देखील मोदी-फ़ाईड झाले आहे. घरातले डिसिजन्स आधी फ़क्त बोलणी करुन व्हायचे... आता सगळे एकत्र बसलेले असताना रितसर कागद पेन घेउन आखणी करुन, घरच्या संसदेत फ़ायदे तोटे मांडुनच कामाची टेंडर्स पास केली जातात ... फ़क्त ऑफ़िसची कौतुकं काय घेउन बसलात....कधितरी घरी करुन बघा असे काम.... इथेही मस्त डिस्कशन्स होतात... :D
संपुर्ण वर्षाचे गुणपत्रक मांडायची वेळ आली तेंव्हा फक्त दरवर्षी वाढलेल्या पगाराच्या लेटर चा उपयोग नसतो, पण वर्षभरात किती माणसे जोडली, किती लोकांच्या अडचणीत कामी आलो, कितीवेळा स्वतःचा विचार सोडून कामे केली , कोणा कोणाच्या चेहऱ्यावर हसू आणू शकलो ह्या सगळ्याची बेरिज आणि त्यातून दुखावलेल्या मनांच्या संख्येची वजाबाकी केल्यावर संख्या शुन्यापेक्षा जास्त राहीली पाहिजे !
मला समाधान आणि अभिमान आहे कि ह्या गोळा-बेरजेच्या खेळात मी कायमच +ve गुणांकामध्ये राहिलो आहे !!
१०० वर्षांचे आयुष्य गृहीत धरले तरी एक त्रितीअंश संपले....त्यामुळे "आईस-बर्ग" झाल्यासारखे वाटत आहे, ३०% च वर दिसत आहे बाकी पाण्याखाली काय काय दडले आहे कोणास ठाऊक....
उद्या वयाची २९ वर्षे पूर्ण करताना मनात अनेक विचार येत आहेत -
आता जॉब इंटरव्युजसाठीच्या कॉपिटिटिव्ह एक्झाम्सला बसता येणार नाही... मिलिटरी सर्विसेस मध्ये जाण्याची कितीही इच्छा असली तरी आता AGE BAAR चा शिक्का दिसेल, वयाच्या ह्या उंबऱ्यावर समाज ऑफिशिअली "मोठ्ठे" मानत असल्याने शिंग मोडून वासरात शिरणे अवघड होणार आहे....जॉब सिक्युरिटी ला महत्त्व आल्यामुळे आता ह्या कंपनीतून त्याकंपनीत उड्या मारणे कठीण होणार...
पण काही गोष्टी ज्या करायच्या राहून गेल्या असे वाटत आहे त्या मात्र आता नक्की करणार...कारण माझ्याकडे अजून ३६५ दिवस आहेत आणि लिस्ट काहीशी अशी आहे. वयाची तिशी ओलांडण्यापूर्वी ठरवलेल्या ३० गोष्टी....
~~~30 Things before i turn 30 :
१) पुणे आणि आसपासचा परिसर पिंजून काढणे -- दर आठवड्याच्या सुट्टीला मोटरसायकल काढायची आणि नवीन ठिकाण पाहण्यासाठी हुंदडायचे- किमान ३० नवीन पुणे आणि आसपासची प्रेक्षणीय/सांस्कृतिक स्थळे पाहायची ... आणि नुसती पाहायची नाही तर लोकांना ती सांगता यायला हवीत.
२) किमान १५०० किमी म्हणजे पुन्हा टायर खराब होऊन बदलायला लागेस्तोवर सायकल चालवायची -(आत्ता टायर बदलले ते पडून पडून खराब झाल्याने) !
३) एक तरी नवीन भाषा शिकायची.
४) निदान एका शहरात राहणाऱ्या मित्र मैत्रिणींना सोशल नेटवर्किंग पेक्षा डायरेक्ट फोन करून भेटून बोलायचे.
५) जुन्या मित्र-मैत्रिणींना , ज्यांच्याशी काही ना काही कारणास्तव भांडणे झाली होती त्यांना फोन करायचा, गद्धेपंचविशीतली भांडणे तात्त्विक आणि तात्पुरती असतात, त्यांना वैचारिक जोड दिल्यावर असे कळले की काय फालतू गोष्टींवर भांडत होतो आपण !!
६) रोज सकाळी कराग्रे वसते, समुद्र वसने देवी - संध्याकाळी शुभंकरोती, आणि जेवताना वदनीकवल न चुकता म्हणायचे - मधली काही वर्षे थोडे पाश्चिमात्य वारे लागले होते पण असो, देर आये दुरुस्त आये !!
७) आतापर्यंत लिहिलेले लेख, आणि काही नवीन लिहून "इ-बुक" का होईना Publish करायचेच !!
८) डान्स शिकायचा - निदान ३-४ गाण्यांवर तरी नीट, पब्लिकली नाचता यायला हवे !!
९) किमान ३० नवीन पुस्तके वाचायची (इंग्रजी + मराठी)
१०) पोळी भाजीचा स्वयंपाक शिकणे, म्हणजे आत्ता येतेच - पण आई आणि बायकोसारखे जमले पाहिजे... (त्यांच्याएवढे नाही पण निदान सारखे तरी... )
११) एखादा दिवस ३० की. मी. चालायचे... ( खूप जास्त नाहीये, ऑफिसमधून घरी चालत यायचे बस्स... !!)
१२) रामरक्षा पाठ करायची
१३) BUY A SUPERMAN SHIRT And TRY TO FIT in IT !
१४) Give more surprises to wife !
१५) Participate in maximum possible NGO/SOCIAL Activities to help the society.
१६) Take an OUT OF INDIA Tour !
१७) Have minimum of 3 BOYS Nightout like I use to have it in college time…
१८) Keep making kids smile with joy, may be by giving him chocolates, giving him/her a ride on bike or just waiving a hello while going away from school bus.
१९) Implement a rainwater harvesting idea at home.
२०) GO VEG….. ! I’ll Try to avoid NON-VEG, Max constraint is <3 in="" p="" this="" times="" year.="">
२१) Delete all the “EXTRA/RETAKE” photographs, videos taking space on my system. "डिजिटल आहे रे...कुठे पैसे पडतात !" ह्या सबबीखाली हार्ड ड्राईव्ह मध्ये नुसता कचरा साठलेला आहे !!
२२) Try for PH.D ! but thats being so tough with reservations and many talented geeks around….Will try to get another Master’s Degree/Advance diploma for my career enhancement.
२३) Wash my CAR & BIKE on 1 of the 2 Weekly offs
२४) Give One full day for gardening in the span of 3 months.
२५) Arrange DOSA PARTY at home !
२६) Write and publish more articles in daily newspapers
२७) Remember contact numbers ….instead of trusting smart phone memory Like I use to have it in college time.
२८) FIND & BUY Exactly similar JACKET & a SHIRT which I use to wear in COLLEGE TIME. That’ll keep my mood and age lively years after years
२९) किमान ३ सेलेब्रिटिस ला भेटायचे !! त्या लिस्ट मध्ये अशोक सराफ़ सगळ्यात टॉप ला आहेत !!
३०) अवघड आहे --- पण तरीही, वाढत्या महागाईनुसार INCOME SOURCE साठी एखादे परमनंट सोल्युशन काढण्याचा प्रयत्न करायचा, म्हणजे दुकान/ मकान वगैरे !!!
